W czerwcu br. zakończą się, zapoczątkowane w maju 2024 roku, obchody 100-lecia parafii pw. NMP Nieustającej Pomocy w Nowym Tomyślu. W historii parafii złotymi zgłoskami zapisała się działalność Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z Prowincji św. Józefa w Pleszewie. Z tej okazji, na wniosek Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej – Rada Powiatu Nowotomyskiego przyznała siostrom tytuł „Zasłużony dla Powiatu Nowotomyskiego”. W trakcie mszy św. w niedzielę, 2 marca miało miejsce uroczyste wręczenie tytułu wraz z odsłonięciem w Kaplicy Adoracji tablicy upamiętniającej to wydarzenie. W tym ważnym dla parafii i miasta dniu życzenia na ręce Matki Generalnej przekazał starosta nowotomyski, Andrzej Wilkoński wraz z wicestarostą, Jakubem Skrzypczakiem. Obecny był także burmistrz Nowego Tomyśla, Marcin Brambor, któremu towarzyszyła zastępca burmistrza, Adrianna Brzostowska.
Wręczenie tytułu "Zaslużony dla Powiatu Nowotomyskiego".
Warto zatem przypomnieć, że siostry przybyły do Nowego Tomyśla na prośbę ówczesnego starosty Wincentego Trzcińskiego, 23 października 1919 roku, wówczas gdy miasto zamieszkiwało zaledwie kilkanaście polskich rodzin i to w części zgermanizowanych. Rozpoczęły swoją działalność, podejmując po ewangelickich siostrach diakoniskach obowiązki w nowotomyskim szpitalu. Do wybuchu II wojny światowej wytrwale i z wielkim zaangażowaniem wypełniały w nim swoją misję. Po zarządzonej przez Niemców ewakuacji szpitala i nakazie opuszczenia placówki, wyjechały do Żabikowa. Do Nowego Tomyśla wróciły zaraz po wyzwoleniu, wczesną wiosną 1945 roku i na usilne prośby nowotomyskiego społeczeństwa, podjęły ponownie pracę w szpitalu. Już w 1947 roku, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i ofiarności sióstr i pozostałego personelu, wyposażenie zdemolowanego szpitala dorównywało przedwojennemu. Siostry Służebniczki jako pielęgniarki były wówczas niezastąpione. Każda z nich wykonywała wiele funkcji - były laborantkami na oddziale, obsługiwały aparat rentgenowski, asystowały podczas operacji i zabiegów na sali operacyjnej.
1 września 1921 roku Siostry Służebniczki poszerzyły swoją działalność na terenie Nowego Tomyśla i w budynku miejskim przy ulicy Kościuszki otworzyły ochronkę dla dzieci. Oprócz obowiązków szpitalnych i przedszkolnych, od początku Siostry ofiarnie włączały się w pracę na rzecz parafii. Bezinteresownie naprawiały ornaty, sztandary, szyły nowe szaty liturgiczne oraz uzupełniały bieliznę ołtarzową. Po odejściu ze szpitala pod koniec lat 50. minionego stulecia działalność nowotomyskich Sióstr Służebniczek koncentrowała się głównie na pracy na terenie parafii. Zgodnie z charyzmatem założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego podjęły pracę katechizacyjną wśród dzieci i młodzieży, nieustannie gorliwie wypełniając jednak obowiązki związane z parafią.
Nowotomyskie posługiwanie Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Nowym Tomyślu ma swoją liczącą niemal wiek historię. Decyzją Matki Generalnej, podyktowaną malejącą z roku na rok liczbą powołań zakonnych, z końcem sierpnia 2017 roku, po blisko stuletnim pełnym ofiarności posługiwaniu, Siostry Służebniczki z pleszewskiej Prowincji tego Zgromadzenia, mimo podejmowanych starań o ich pozostanie - zmuszone były zamknąć swoją nowotomyską placówkę i opuściły miasto. W okresie 98 lat pracy (1919 – 2017) i wielokierunkowej działalności, Siostry Służebniczki zapisały w historii Nowego Tomyśla niezwykle piękną kartę. Stawiły czoła niemieckiemu okupantowi, komunistycznemu reżimowi, biedzie, chorobom i szykanom, służąc społeczności, wśród której żyły.
